«کودک درون» انسان (که همان خواجه يا خداوند دل است) کارش اين است که سالک را در ميکدة دل بيدار نگه دارد. سالکان غالبا با يکي دو جرعه در ميکده از دست مي‌روند و خواب‌آلوده مي‌شوند و «وقت» را از دست مي‌دهند. کودک دروني (که در دل عارف زنده و سرحال حضور دارد) عارف را سرزنش مي‌کند که چرا خواب‌آلوده است. در عالم دل، خواب‌آلودگي معادل آلودگي است؛ چون حريم دل را آلوده مي‌کند. …
روزنامه اطلاعات ، اسفند 1396
برای خواندن کامل مقاله به لینک زیر مراجعه فرمایید:
http://www.ettelaat.com/new/index.asp?fname=2018%5C03%5C03-17%5C19-49-22.htm&storytitle=%D9%86%D8%B3%D9%8A%D9%85
نظر دهید