کارگاه گل و گلشن

نسان‌های اولیه اعداد را نمی‌شناختند و کمّیات را با «اندازه» (که ریشه فارسی واژة هندسه است) به طور غیرعددی بیان می‌کردند؛ مثلا به جای اینکه بگویند فلان شخص دو متر قد دارد، می‌گفتند او خیلی بلندقد است. وقتی بشر شهروند شد و حکومت ساخت، مالیات‌بگیرها آرام‌آرام علم حساب و اعداد را درست کردند. انسان‌ها در مبادلات و ارتباطات خود به حساب‌های پیچیده احتیاج نداشتند. مقدار‌ها را به طور تقریبی با اندازه‌های هندسی نشان می‌دادند. هنوز هم ذهن ما انسان‌ها با اندازه‌های تقریبی بیشتر از مقادیر عددی الفت دارد. اساس «منطق تشکیک»۱ نیز همین هندسه تقریبی ذهن است که در بسیاری موارد بهتر از حساب‌های دقیق عددی کار می‌کند…

روزنامه اطلاعات، دی 1398
برای خواندن کامل مقاله به لینک زیر مراجعه فرمایید:
https://www.ettelaat.com/?p=454801

دریافت مقاله